Skip to content
Indonesia
8 โมงล้อเคลื่อนออกจากโรงแรม มุ่งหน้าไปปรัมบานัน หรือ Candi Prambanan เทวสถานของฮินดูที่ใหญ่ที่สุดในอินโดนีเซีย
(ลุงคนขับออกเสียงปรัมบานันได้ลิ้นรัวมาก) ใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ …
——————————————————————-
เวลาผ่านไปไม่นาน เราก็ค้นพบทิศที่พระอาทิตย์จะขึ้นแล้ว ด้วยการเดาจากจำนวนคนที่ยืนเล็งกันอยู่แถวนั้น และจากการลองถ่ายภาพด้วยกล้องดู เราจะได้ว่าพระอาทิตย์จะขึ้นจากด้านเดียวกับภูเขาไปเมอราปิ
——————————————————————-
เช้าวันใหม่อากาศสดใส ท้องฟ้าในเมืองยอร์คยาการ์ตาใสมาก แอบคิดในใจ โชคเข้าข้างเราจริงๆ ไม่เจอฝนเลย เพราะอ่านรีวิวของหลายๆคนบอกว่าไปเดียงพลาโต้มักจะเจอฝน ชะ…
——————————————————————-
หลังจากชื่นชมความงามของโบรโม่แล้ว เราก็กระโดดขึ้นรถเพื่อเดินทางเข้าเมืองสุราบายา ลุงคนขับแวะให้เรากินข้าวที่ปั้มน้ำมัน มื้อนี้… ลองชิม Nasi Goreng หรือข้าวผัด (ไก่) นั่นเอง
——————————————————————-
ย้อนไปเมื่อ 2 ปีก่อน (2011) เรามีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมโบรโม่เป็นครั้งแรก แต่ดูเหมือนว่าจะมีโชคร้ายเล็กๆ เพราะตอนนั้นเป็นช่วงที่โบรโม่อารมณ์ไม่ค่อยดีพ่นเถ้าถ่านและฝุ่นควันออกมามากมาย พร้อมกับส่งเสียงคำรามให้เรากลัวอยู่ตลอดเวลา…
——————————————————————-
ก่อนไปควรออกกำลังกายบ้าง เพราะไม่งั้นอาจจะใช้เวลากับการเดินขึ้นไปยังปากปล่องคาวาอีเจ้นมากเกินไป นอกจากนี้ ถ้าคิดจะลงไปดูเหมือง ให้ซื้อหน้ากากแบบมีที่กรอง เหมือนตำรวจจราจรไปเลย ไม่ต้องกลัวว่าจะเวอร์… ไปถึงแล้วจะรู้ว่ามันจำเป็นจริง
——————————————————————-
Like this:
Like Loading...
<span>%d</span> bloggers like this:
ร้อนสุดขั้น ณ ปรัมบานัน
โบรโม่…ครั้งเดียวไม่พอ
ตื่นไม่ทันเปลวไฟสีน้ำเงิน ณ คาวาอีเจ้น (29 พฤษภาคม 2011)